mitosis , dat afkomstig is van een Griekse term die betekent "Weaving" , is de segmentatie van een cel die plaatsvindt nadat het genetische materiaal is gedupliceerd, waardoor elk van de gegenereerde cellen alle chromosomen beschikbaar heeft.
Het is daarom de actie die de erfelijke informatie verspreid in de DNA op een billijke manier. Het mitoseproces genereert cellen die identiek zijn vanuit het genetische oogpunt. de meiosis (Een ander proces van celdeling), daarentegen, produceert cellen die genetisch verschillend zijn.
Mitose is, kort gezegd, een procedure waarin cellen zich bevinden vermenigvuldigen en dat heeft een grote invloed op de groei, ontwikkeling en regeneratiecapaciteit van het organisme. De conformatie van twee nieuwe cores het staat bekend als cariocinesis , terwijl de verdeling van het cytoplasma wordt genoemd cytokinese .
Wanneer we het over mitose hebben, is het belangrijk, naast alles dat wordt onderstreept, dat we weten dat dit proces is verdeeld in vier duidelijk gedifferentieerde fasen of fasen, waarvan de eerste de profetische wordt genoemd. Hierin kunnen de chromosomen al in de microscoop worden waargenomen en opvallen omdat ze worden gevormd door staven, chromatiden genaamd, die bij elkaar worden gehouden.
De tweede fase is de zogenaamde metafase en daarin wordt geproduceerd dat de genoemde paren chromatiden zich verplaatsen naar wat het centrum van de cel zelf is. Vervolgens vindt de derde stap plaats die de naam anafase krijgt, die we kunnen bepalen, het belangrijkste stadium van mitose is, omdat het dankzij dit wordt uitgevoerd wat de verdeling en daaropvolgend transport en distributie van de twee exemplaren is van wat de oorspronkelijke genetische informatie was.
Ten slotte is de vierde en laatste fase de zogenaamde telofase. In dit geval kunnen we vaststellen dat het het moment is waarop de processen van eerdere stadia worden omgekeerd, wat resulteert in het verkrijgen van twee dochtercellen die worden gekenmerkt door dezelfde begiftiging van cytoplasma en ook van chromosomen.
Het is ook belangrijk om te onderstrepen dat wanneer mitose optreedt in meercellige organismen, dit niet alleen leidt tot nieuwe individuen, maar ook tot het herstel van dode cellen, de regeneratie van wat beschadigde weefsels waren en de genezing van wonden.
Mitose kan ook op een andere manier optreden, exclusief celdeling. Het proces, dat wordt genoemd endomitose of endoreduplicatie , produceert cellen met kopieën van het betreffende chromosoom in dezelfde kern. De cellen die door endomitose worden gegenereerd, worden genoemd endoploides .
Opgemerkt moet worden dat ze kunnen optreden fouten in mitose, hoewel ze ongebruikelijk zijn. Ze vinden meestal plaats in de eerste cellulaire segmentaties in de zygote en beïnvloeden de afstammelingen van de stamcel die de defecten heeft.
Een chromosoom dat niet scheidt in het stadium dat bekend staat als anafase en de schade van het chromosoom die wordt veroorzaakt door de veranderingen in de structuur van de cel die het proces genereert, zijn andere problemen die kunnen optreden tijdens mitose. Er zijn momenten waarop de fout tijdig kan worden gedetecteerd en gecorrigeerd.
