Tot het Latijn moet je vertrekken om de etymologische oorsprong van de term wiskunde te vinden, omdat deze afkomstig is van "mathematicalis". Dit woord komt echter uit het Grieks, uit "mathema", wat vertaald kan worden als "studie van een onderwerp".
de wiskundig is de wetenschap deductief dat is gewijd aan de studie van de eigenschappen van abstracte entiteiten en van hem betrekkingen . Dit betekent dat wiskunde werkt met getallen , symbolen , geometrische figuren enz.
Van axioma's en logisch redeneren, wiskundeanalyses structuren , magnitudes en koppelingen van abstracte entiteiten. Hiermee kunnen, zodra bepaalde patronen zijn gedetecteerd, vermoedens formuleren en definities vaststellen die door deductie worden bereikt.
Naast het bovenstaande kunnen we niet negeren dat er twee belangrijke soorten wiskunde zijn:
• Pure wiskunde, die verantwoordelijk is voor het bestuderen van kwantiteit wanneer deze in abstracto wordt beschouwd.
• Toegepaste wiskunde, die voortgaat met het bestuderen van kwantiteit, maar altijd in relatie tot een reeks fysische fenomenen.
Wiskunde werkt met hoeveelheden (getallen) maar ook met niet-kwantitatieve abstracte constructies. Het doel is praktisch, omdat abstracties en logisch redeneren kunnen worden toegepast in modellen die de ontwikkeling van berekeningen, rekeningen en metingen met fysieke correlatie mogelijk maken.
Je zou kunnen zeggen dat bijna alle menselijke activiteiten een of ander verband hebben met wiskunde. Deze links kunnen duidelijk zijn, zoals in het geval van bouwkunde , of minder opvallend zijn, zoals in de geneeskunde of de muziek .
Het is mogelijk om de wiskunde op te delen in verschillende vakgebieden of vakgebieden. In deze zin kunnen we praten over de rekenkunde (de studie van getallen), de algebra (de studie van structuren), de geometrie (de studie van segmenten en cijfers) en de statistiek (de analyse van verzamelde gegevens), onder andere.
Door de geschiedenis heen zijn er belangrijke wiskundigen geweest die opvielen door de bijdragen en ontdekkingen die ze hebben gedaan. Specifiek behoren de volgende tot de belangrijkste:
• Pythagoras (569 v.Chr. - 475 v.Chr.). Hij was een Griekse wiskundige, beschouwd als de eerste 'pure', die belangrijke vorderingen maakte in onderwerpen zoals rekenen of geometrie. Misschien is zijn belangrijkste bijdrage echter die van de beroemde stelling die zijn naam draagt.
• Isaac Newton (1643-1727). Dit Engels wordt vermeld als een van de meest fundamentele wiskundigen in de geschiedenis van de mens. Dit is onder andere te wijten aan het feit dat het de ontwikkeling van integrale en differentiële calculus heeft uitgevoerd.
• Leonhard Euler (1707-1783). Deze Duitser wordt beschouwd als de belangrijkste wiskundige van de achttiende eeuw, terwijl hij tot nu toe een van de meest productieve is. Hij leverde belangrijke bijdragen op het gebied van geometrie, wiskundige notatie, logica of toegepaste wiskunde.
Opgemerkt moet worden dat we in het dagelijks leven bijna onbewust onze toevlucht nemen tot wiskunde. Wanneer we naar een groenteboer gaan en kopen een kilo tomaten , vertelt de verkoper ons de prijs en voeren we onmiddellijk een basisberekening uit om te weten welk ticket we moeten betalen en hoeveel we moeten ontvangen.
